Santorini

Cykady na Cykladach

Greckie wysepki położone na Cykladach zaliczają się do zdecydowanie najbardziej instagramowych miejsc na świecie.  Właśnie z tego powodu perspektywa odbycia podróży na Santorini i Mykonas wywoływała w nas zarazem ekscytację i zniechęcenie. Na Cyklady już w latach sześćdziesiątych pielgrzymowały fashionistki tamtej epoki, jak Jackie O’ (na której cześć nazwano jedną z knajpek na Mykonos), czy najpiękniejsza dziewczyna z prowincji i muza Hitchcocka – Grace Kelly. W końcu i my daliśmy się uwieść  folderom z minimalistyczną i niezwykle harmonijną architekturą wysp. Na Cykladach jak nigdzie indziej oddycha się kosmopolitycznym blichtrem, zachody słońca są zniewalające, a woda lazurowa. Witajcie na wyspach glamour!

Santorini

Wyspa ta swoją niebywałą fotogeniczność zawdzięcza zwłaszcza zabudowie, na którą składają się bielone domki, małe kościółki nakryte błękitnymi kopułami oraz wspinające się slalomem wąskie uliczki. Choć dzisiaj biało-niebieska architektura Santorini jest wizytówką Grecji i trudno wyobrazić sobie Cyklady w innej kolorystyce, nie zawsze tak było. Generalne malowanie wysp w barwy greckiej flagi miało miejsce w okresie dyktatury wojskowej,  sprawującej rządy w Grecji w latach 1967-1974. Zgodnie z rozporządzeniem junty rozpoczęła się wówczas kolorystyczna unifikacja wyspiarskiego wizerunku.  Biel stanowiła oczywisty wybór, jako że nie tylko oddaje refleksy słońca, ale i obniża temperaturę wewnątrz budynków, zaś kolor niebieski jest barwą narodową Hellady. 

Śnieżnobiała architektura Santorini wyraźnie kontrastuje z surowym, postwulkanicznym krajobrazem wyspy. Santa Irena jest bowiem wyspą, która wynurzyła się z Morza Egejskiego za sprawą erupcji wulkanu, przez co niekiedy brana jest za zaginioną Atlantydę. W wyniku zapadnięcia się stożka wulkanu powstała kaldera, na której krawędzi wzniesiono Santorini.

OIA

Na Santorini zdecydowaliśmy się zamieszkać na północnym krańcu wyspy w niewielkiej miejscowości Finikia, by w odległości krótkiego spaceru móc dotrzeć do punktów widokowych, z których słynie malownicza Oia i delektować się spektaklem wschodów i zachodów słońca. Choć zdecydowanie mniej wysublimowana niż Oia, Finikia zaskoczyła nas piękną, autentyczną zabudową w pastelowych barwach, dając pewne wyobrażenie o tym, jak wyspa wyglądała w czasach sprzed kolorystycznej unifikacji. Dodatkową zaletą Finikii są nieco przystępniejsze ceny hoteli oraz spokojne wieczory spędzane w akompaniamencie cykad. Oprócz stromych, brukowanych uliczek Finikii i pięknego kościoła św. Marcina, w wiosce znajduje się kilka bardzo przyjemnych restauracji oferujących dania kuchni greckiej. 

W szczycie sezonu rozgrzaną słońcem Oię nawiedzają dzikie tłumy, które wyzierają z każdego zakamarka. Zwiedzanie warto więc rozpocząć o świcie, kiedy miasteczko leniwie budzi się ze snu i jest skąpane w pięknym, miękkim świetle, a do najbardziej fotogenicznych miejsc nie ustawiły się jeszcze niemal peerelowskie kolejki.  Naszym zdaniem Oia najpiękniejsza jest poza jej centralnym marmurowym deptakiem. Zbaczając w kręte uliczki można odkryć wyłożone barwną mozaiką tarasów, ukryte schodki i wnęki, z których rozpościerają się spektakularne widoki na Santoryn.

PS: Nasz pobyt w malowniczej Oii wykorzystaliśmy, aby wykonać na własną rękę pamiątkową sesję poślubną. Widoki bronią się same i wybaczają niedoskonałości samowyzwalacza.

Oto nasz subiektywny ranking najbardziej pocztówkowych miejsc w Oii, które możesz odwiedzić w ciągu kilkugodzinnego spaceru:

1. Niebieskie kopuły świątyń bizantyjskich
Absolutnie ikoniczny widok na Santoryn roztacza się ze schodków,  z których zostało wykonane poniższe zdjęcie (kliknij tutaj, aby zobaczyć położenie w mapach google). Choć na Santorini jest blisko 450 bizantyjskich świątyń, nas urzekł najbardziej kościół św. Spirydona (Agios Spiridonas), patrona Grecji. Bazylika ta została wzniesiona w 1867 r. W tle widać także Kościół Zmartwychwstania (Anastaseos Church). Obie świątynie stanowią częste tło wakacyjnych fotografii z Santorynu.

Tuż obok – po przeciwnej stronie – znajduje się taras z panoramicznym widokiem na kaskady bielonych budynków oraz kalderę (link do miejsca).

2.Widoki rozpościerające się z kamiennych schodków wiodących do portu Ammoudi (link do miejsca)
Schodząc kamiennymi schodkami co rusz z przyjemnością zerkaliśmy na miasteczko wspinające się po ostrym zboczu kaldery. Oprócz spektakularnych widoków, naszymi nieodłącznymi towarzyszami były osiołki, które bądź to odpoczywały w cieniu murów, bądź transportowały leniwych turystów w obu kierunkach. Do portu i z powrotem można dostać się także za pomocą kolejki linowej.

3. Port Ammoudi i lokalne tawerny (link do miejsca)
Tawerny w porcie Ammoudi zdecydowanie wynagradzają wspinaczkę po niezliczonych, kamiennych stopniach. Z portu Ammoudi rozpościera się unikalna perspektywa na wyspę, pozwalająca objąć wzrokiem masywny klif oraz wspinające się po nim miasteczko. W jednej z portowych tawern delektowaliśmy się nie tylko panoramicznymi widokami, ale i wyśmienitymi owocami morza. Poniżej portu Ammoudi znajduje się kameralna, kamienista plaża. Można się z niej dostać się do klifu, u którego podnóża znajduje się mały  kościoła św. Mikołaja. Osoby spragnione wyrzutu adrenaliny mogą w tym miejscu skoczyć do morza z klifu.  

4. Wszystkie uliczki porośnięte kwiatem bugenwilli!
Soczyście różowe kwiaty bugenwilli kontrastują z tłem monochromatycznej architektury Cykladów. Na Santorini draperie z bugenwilli porastają tarasy, kwiaty w odcieniach czerwieni i różu pną się po pergolach i układają w piękne lambrekiny. Wystarczają za całą dekorację tej pięknej wyspy!

Jednodniowa wycieczka do greckich Pompejów (Akrotiri) oraz na czerwoną plażę

Akrotiri

Ku naszej radości Santorini okazało się nie tylko mekką instagramerów, ale i miejscem intrygującym poznawczo. W trakcie jednodniowej wycieczki lokalnym autobusem udaliśmy się do Akrotiri – ruin minojskiego miasta. Powstałe w 1600 r. p.n.e. miasteczko zostało niemal doszczętnie zniszczone w wyniku wybuch wulkanu. Ruiny zostały odkryte spod grubej warstwy wulkanicznych popiołów dopiero w latach 60. ubiegłego stulecia przez greckiego archeologa Spirydona Marinatosa. Do dziś trwają tam prace wykopaliskowe, jednak w zadaszonym pawilonie spora część dawnej osady została udostępniona zwiedzającym. Greckie Pompeje są świadectwem niezwykłego zaawansowania cywilizacyjnego starożytnych Minojczyków. Pod hałdą popiołów odkryto bowiem nie tylko wielopiętrowe budynki, ale i system kanalizacji oraz wodociągów. Miejsce zdecydowanie pobudzające wyobraźnię, ciekawe i niesłusznie mniej znane od włoskich Pompejów. Warto dodać, że dotychczas udało się odkryć zaledwie 26% całej dawnej osady. W przeciwieństwie do Pompejów, w Akrotiri pod wulkanicznym osadem nie znaleziono ludzkich szczątków, co oznaczało, że największą eksplozję wulkanu prawdopodobnie poprzedziły wcześniejsze trzęsienia ziemi, które skłoniły mieszkańców do ewakuacji. 

Jak bardzo wyjątkowe było Akrotiri dlaczego uchodziło za jedno z najważniejszych centrów kultury egejskiej XVII i XVIII w. p.n.e., dowiemy się nazajutrz, odwiedzając muzeum prehistorycznej Tery w Firze, stolicy Santorini.

Praktykalia:

Godziny otwarcia Akrotiri: 10:00-17:00 (poza poniedziałkiem)

Cena za bilet: 12 €/osoba (bez przewodnika)

Akrotiri znajduje się w odległości 15 km od Firy i 22 km od Oii, do wykopalisk można dostać się transportem publicznym. Przybliżona cena biletu wynosi 1,80 €/osoba.

Czerwona Plaża

W odległości spaceru  od stanowiska archeologicznego Akrotiri znajduje się czerwona plaża osłonięta masywnym klifem. Czerwona plaża ma głęboko miedziany kolor. Niedługo jednak tam zabawiliśmy, za sprawą wiatru, który bezlitośnie smagał nam skórę drobinkami piasku.

Wycieczka do Firy oraz Imerovigli

Fira

Osobny dzień naszego pobytu na wyspie przeznaczyliśmy na odwiedziny Firy oraz pobliskiej wioski, Imerovigli. Do stolicy Santorini, dotarliśmy zatłoczonym, lokalnym autobusem odjeżdżającym z centrum Oii (zdjęcie rozpiski autobusów przyjeżdżających i odjeżdżających z dworca w Firze zamieszczamy poniżej). W Firze pierwsze kroki skierowaliśmy do Muzeum Prehistorycznej Tery, gdzie mieliśmy okazję poznać historię wyspy oraz dowiedzieć się nieco więcej o życiu mieszkańców Akrotiri. W muzeum mogliśmy podziwiać nie tylko fragmenty fresków zdobiących ściany zabudowań dawnej osady cywilizacji minojskiej, ale również liczne przykłady ceramiki cykladzkiej i innych przedmiotów użytkowych, jak choćby przenośny piekarnik z 17 wieku p.n.e.

Jak dowiedzieliśmy się, częściowo zachowane i zrekonstruowane freski minojskie z Akrotiri powstały z wykorzystaniem niezwykle bogatej palety pigmentów – od jasnej i złocistej ochry, błękitu egipskiego po malachitową zieleń. 

Praktykalia:

Muzeum Prehistorycznej Tery

Godziny otwarcia: 8:30-15:30 (poza wtorkiem)

Cena za bilet: 6 €/osoba

Imerovigli

Wioska Imerovigli znajduje się mniej więcej w odległości 3 km od Firy i jest najwyżej położoną miejscowością na kalderze. Z Imerovigli rozpościerają się spektakularne widoki na Santorini oraz mniejsze wysepki rozsiane na Morzu Egejskim. W wiosce Imerovigli można zdobyć szczyt skały Skaros, u której podnóża przycupnęła piękna cerkiew Panagia Theoskepasti.

Jak mieliśmy okazję się przekonać, wakacje na Santorynie mogą okazać się satysfakcjonujące zarówno dla wytrawnych miłośników luksusu, jak i budżetowych podróżników. W wodach Morza Egejskiego przegląda się wiele oblicz tej wyspy.

Przeczytaj także nasz wpis o Mykonos.